धर्तीबाट गगनमा रुदै-रुदै खसें एका-एक,,
दनदनी बलेको चिता थियो पसें एका-एक,,
रमिते र धारे हातको ठुलै ताँती देखें यहाँ,,
गिज्जाए दुनियाले बन-बास बसें एका-एक,,
अलोक-निरन्जनको स्वर भटाउदै छु अब,,
बिन्ति!नसोध किन खरानी घसें एका-एक,,
ठाडो थियो शिर तलुवाको धुलो लाग्यो पूरै,,
त्यसैले लाग्ने छुरा मुटुमा धसें एका-एक,,
No comments:
Post a Comment